Maandag 2 juli :
Op de weg naar
Santander nog 2 stops ingelast : de Puente Colgante is een zweefbrug
over de rivier de Nervion. Ze is de oudste ter wereld en stamt uit
dezelfde tijd als de Eiffeltoren.
Daarna naar Castro
Urdiales, de meest oostelijk gelegen kuststad van Cantabrië, een
geliefd vakantieoord voor de inwoners van Bilbao. Een gezellige
zeeboulevard met aan het einde de 13de eeuwse Iglesia de la Santa
Maria de la Asuncion. Lunch in een bar op een gezellig plein.
Dan op weg naar
Santander, zo’n 100km verder. Agnes van de GPS wou ons steeds via
de autovia laten gaan maar we kozen bewust voor de secundaire weg.
Rond 17u aangekomen in het NH Ciudad Santander Hotel dat ons nichtje
voor ons had gereserveerd, waarvoor nogmaals dank. Dit hotel ligt in
het midden van het centrum dus alle bezienswaardigheden waren binnen
bereik.
We gingen een stukje wandelen langs de zeeboulevard en een pintje drinken. Langs de boulevard ligt het Centro Botin, een kunstmuseum. Je kan met de lift naar het dak.
Een paar straten weg van de zee kwamen we een overdekte markt tegen. Nog een stop om wat tapa’s te verorberen en dan terug naar het hotel om naar België – Japan te kijken. Pfft wat een ongelofelijk einde.
We gingen een stukje wandelen langs de zeeboulevard en een pintje drinken. Langs de boulevard ligt het Centro Botin, een kunstmuseum. Je kan met de lift naar het dak.
Een paar straten weg van de zee kwamen we een overdekte markt tegen. Nog een stop om wat tapa’s te verorberen en dan terug naar het hotel om naar België – Japan te kijken. Pfft wat een ongelofelijk einde.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten