Vrijdag 6 juli :

Bewolkt. Pffft. Na weer een overdadig ontbijt vertrokken voor een rondrit door het NP. We gingen van Potes over de bergpas van San Gloria naar Posada de Valdeon en weer terug. Bij de afdaling van de bergpas scheen de zon. Lekker. Mooie panorama‘s en een uitbundige flora. We zagen de blauwe iris, heide, digitalis, brem, berenklauw en als top of the bill een massa orchideeën langs de kant van de weg. Dactylhoriza soort maar dewelke weet ik niet. Een tocht van om en bij de 80km. Gaan lunchen in Potes en daarna naar ons hotelletje waar TM van de gelegenheid gebruik maakte om een plons in het zwembad te maken. Toen begon het te regenen en kunnen we ons opmaken voor de clash tegen Brasil. Morgen naar Oviedo, weg van de kust.

Donderdag 5 juli :

Na het zoveelste verwenontbijt van lokale produkten deze morgen naar Fuente De gereden op een 30km van hier. Dit dorp ligt op 1000m hoogte en van daaruit vertrekt een kabelbaan naar het 800m hoger gelegen bovenstation waar je een fantastisch uitzicht hebt over het gletsjerdal en de bovenloop van de Deva (als het helder is en de zon schijnt). We hebben wel een uur of twee moeten aanschuiven alvorens we konden vertrekken met de kabelbaan, zoveel volk ….Uiteindelijk toch boven geraakt. Wij zagen alleen wolken. Van daaruit vertrekt een pad naar een berghut. We hebben dit een paar km gevolgd. De hemel klaarde een paar keer op en we kregen schitterende vergezichten te zien. Op sommige plekken lag nog sneeuw. Mooi !

Na een uur of twee terug naar beneden gegaan, zonder aanschuiven deze keer. Op de weg terug gestopt voor de lunch in Mogrovejo, een nog authentiek bergdorpje. Een lekkere kaastafel gegeten.

Mooie vergezichten …

Daarna terug naar Potes om wat boodschappen te doen. Een lokale brandy gekocht. TM ook haar voorraad opgedaan van lokale likeurtjes in klein formaat om te testen. Ben benieuwd hoe dat smaakt. Even terug naar onze Posada waar weer niemand thuis was. Een lekkere douche en dan gaan dineren in Potes. We vonden een resto die een menuutje serveerden voor 13€, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, brood, water en een fles wijn. Lekker. We hebben al eerder zo een menuutje genomen en telkens hebben we een halve fles wijn mee naar huis gepakt. Je kan moeilijk een fles uitdrinken en dan nog met de auto rijden he, zeker niet op die smalle wegen.

Weer een leuke dag gehad. Tot morgen.

Woensdag 4 juli :

Ik had 3 tussenstops in gedachten. Als eerste de grot van Altamira. In 1879 ontdekte Marcelino de Sautuola schilderingen op het plafond van een grot. Na onderzoek blijkt dat het om tekeningen uit de prehistorie gaat. De grot is nu gesloten voor het grote publiek. De ingang van de grot en de zaal met polychrome schilderingen werden nagebouwd en zijn nu te zien in de Neocueva dat deel uitmaakt van het museum.

Als tweede Santillana Del Mar, ons ook aangeraden door de vrouw des huizes van ons huisje in Bilbao. Het dorp bestaat uit 2 hoofdassen die beide naar de kapittelkerk leiden en door steegjes met elkaar zijn verbonden. De meeste huizen dateren uit de 15de- 17de eeuw. In de panden zijn winkeltjes gevestigd die hun lokale spijzen zoals chocolade, cake, kaas, ansjovis, worst e.d. aanprijzen.

De 3de tussenstop werd gekelderd door de regen. We zijn dan maar gaan lunchen. Verder richting Picos overvallen door een onweer. We moesten stoppen, de regen kwam met bakken uit de hemel. Na een kwartiertje konden we verder. De bergen kwamen al in zicht. Vanaf Panes reden we over een schitterende route in een valleitje omringd door bergen. Schitterend. Voorbij Potes leidde een zeer smal weggetje ons naar het verblijf, de Posada Del Bosque. Bij aankomst gaf niemand thuis. Dan maar de bagage uitgeladen en gewacht op het terras. Al even rondgesnuisterd. Het zwembad is operationeel en de ligstoelen ook. TM klaarde helemaal op. Toen kwam een Porsche Panamera het domein opgereden en ja hoor het was de eigenaar. We kregen een ruime kamer met terras – prachtig uitzicht – en al wat uitleg over de to do things. Straks voor het diner weer dat weggetje af naar Potes, dat wordt weer wat. Tot morgen.

Dinsdag 3 juli :

In de stad toert zo een hop on – hop off bus rond. Die gaat langs alle bezienswaardigheden en je kan op of afstappen waar je maar wil. Een ticket blijft 24u geldig. Lekker weertje dus wij op het dak en lekker de toerist uitgehangen. We zagen het maritiem museum, het casino, het grote park, het voormalig zomerverblijf van Alfons XIII, het Palacio de la Magdalena, de stranden waaronder El Sardinero, het lokale sportpaleis en het voetbalstadion van Racing Club de Santander.

De hele toer gedaan en afgestapt om naar het paleis te gaan kijken. Dit ligt in een mooie groene omgeving vlak bij de zee. Plotseling werden we verrast door 2 Euro Fighters van de Spaanse luchtmacht die een paar keer met overdonderend geraas laag kwamen overvliegen.

Te voet naar het strand gewandeld om daar te lunchen. Dan terug op de bus gewacht om naar het hotel te gaan. Morgen verkassen naar de Picos de Europa.

Maandag 2 juli :

Op de weg naar Santander nog 2 stops ingelast : de Puente Colgante is een zweefbrug over de rivier de Nervion. Ze is de oudste ter wereld en stamt uit dezelfde tijd als de Eiffeltoren.

Daarna naar Castro Urdiales, de meest oostelijk gelegen kuststad van Cantabrië, een geliefd vakantieoord voor de inwoners van Bilbao. Een gezellige zeeboulevard met aan het einde de 13de eeuwse Iglesia de la Santa Maria de la Asuncion. Lunch in een bar op een gezellig plein.

Dan op weg naar Santander, zo’n 100km verder. Agnes van de GPS wou ons steeds via de autovia laten gaan maar we kozen bewust voor de secundaire weg. Rond 17u aangekomen in het NH Ciudad Santander Hotel dat ons nichtje voor ons had gereserveerd, waarvoor nogmaals dank. Dit hotel ligt in het midden van het centrum dus alle bezienswaardigheden waren binnen bereik.

We gingen een stukje wandelen langs de zeeboulevard en een pintje drinken. Langs de boulevard ligt het Centro Botin, een kunstmuseum. Je kan met de lift naar het dak.

Een paar straten weg van de zee kwamen we een overdekte markt tegen. Nog een stop om wat tapa’s te verorberen en dan terug naar het hotel om naar België – Japan te kijken. Pfft wat een ongelofelijk einde.

Tot morgen

Zondag 1 juli :

Deze morgen zijn we een lokale wijnboerderij gaan bezoeken. Ik wou toch eens van naderbij bekijken hoe die txakoli smaakt. We kregen het adres van de vrouw des huizes. Een Casa Rural op 5km. Bij de oprit zagen we de druiven al staan.

Een vriendelijke mevrouw kwam ons tegemoet. We vertelden haar dat we gestuurd waren door Goiena en kregen een korte (letterlijk) rondleiding. Uiteindelijk trok ze toch een fles open en mochten we proeven. Niet slecht. We hebben 2 flesjes meegenomen.

Bij het vertrek vertikte de auto om verder te rijden. Een grote waarschuwing kwam op de display : motorproblemen ! Ga naar de dichtstbijzijnde garage. Ja lap, wat nu ? Ik dacht, laat ons even wachten, die waarschuwing gaat wel weg; en inderdaad, na een kwartiertje was er niks meer te zien, dus wij terug op weg. Geen problemen meer gehad.

Dan trokken we naar Guernica. Deze stad ligt aan het begin van de Ria de Guernica, 34km ten oosten van Bilbao. Op 26 april 1937, een marktdag, werd de stad volkomen onverwacht gebombardeerd door de Duitsers en dit op bevel van Franco, met 2000 doden tot gevolg.

De afgevaardigden van Biskaje kwamen bijeen onder de heilige eik in deze stad. De huidige werd in 2005 geplant. Hij kwam in de plaats van de boom uit 1860 die de oorspronkelijke boom verving. Van deze laatste bestaat uitsluitend nog de stam, die in een tempeltje wordt bewaard. De eeuwenoude boom is nog steeds een plek voor stille overpeinzing. We bezochten de Sala de la Vidriera met zijn enorm gebrandschilderd plafond en de huidige parlementszaal. Indrukwekkend.

Na het rondkuieren zijn we in het centrum een pintxos menutje gaan eten : 6 stuks voor 9€. Ik vroeg een biertje en kreeg het lokale : pils met citroen. Niet echt lekker en niet te vergelijken met een Hoegaarden.

Ik wou wat rust inbouwen vandaag want we hebben ondertussen toch al wat afgewandeld dus stelde ik voor om terug naar het hotel te rijden. Het was warm en de zon scheen dus TM kon in de tuin een kleurtje opdoen en ik kon mijn verslag verder schrijven. Hoe dichter we kwamen hoe dreigender de lucht werd. We waren nog niet goed binnen of het onweer barstte los. Donder en bliksem en een hoop regen. Dan maar de TV opgezet en gezien hoe Spanje zichzelf naar huis heeft gespeeld. Mijn prono voor de finale klopt al niet meer : ik had België – Spanje.

Na een lekkere douche zijn we terug naar de kust gereden om te dineren. Morgen verkassen naar Santander. Tot morgen.

Zaterdag 30 juni :

Vandaag bezoek aan Bilbao.

Na een overheerlijk ontbijt onder een stralende zon met de auto langs de reeds bekende kronkelwegen richting het Guggenheim. We vonden gemakkelijk een parkeerplaats dichtbij het museum in een ondergrondse parking. Toch iets veiliger denk ik. Een korte wandeling langs de rivier, entreekaartjes gekocht (16 €) en dan genieten van de hedendaagse kunst en het gebouw.

Toch leuke dingen gezien zoals een paar schoenen gemaakt van potten en pannen, een luchter helemaal van tampons en een doolhof waar je misselijk van wordt. Het museum telt 20 zalen die over 3 verdiepingen zijn verdeeld rond het monumentale atrium van ruim 50m hoog. Tot de eigen collectie van het museum behoren werken van o.a. Andy Warhol. Na ongeveer 2 uurtjes besloten we er de brui aan te geven en iets te gaan drinken in de bar. Voor het museum staat Puppy, een vegetaal kunstwerk dat ondertussen de mascotte van Bilbao is geworden.

We haalden de auto op en reden richting de oude stad, de Casco Viejo. Vanop het Arenal plein de kleine straatjes ingedoken waar het op sommige plekken een drukte van jewelste was. We ploften neer op een terras en bestelden een paar pintxos met een glaasje rode wijn. Op de hoek stond een straatmuzikant met een gitaar en die zette Wish You Were Here in van Pink Floyd, hemels …

Daarna nog wat rondgewandeld in de oude stad. Leuk.

De auto opgehaald en terug naar ons hotel gereden. Bij aankomst betrok de hemel en begon het te onweren. Ik heb dan maar een leuke pot voetbal bekeken waar na afloop Messi en de zijnen naar huis mochten. Rond 19u30 terug naar Bakio aan de kust gereden voor het diner. Een entrecote met pepers en frietjes en een gebakken visje met een slaatje. Een glaasje wijn en een sangria mochten niet ontbreken.

Tot morgen !