vrijdag 30 juni 2017

29 juni : Tortuguero


Pickup in San Jose omstreeks 06u20. Samen met een moeder en zoon uit de Canarische Eilanden en een familie uit de UK vertrokken we richting Gualipes – ontbijt – een uurtje rijden, Daarna dwars door ananas en bananen country – Delmonte en Chiquita – richting het vertrekpunt van de boten, weer een uurtje. Tortuguero is alleen bereikbaar met de boot of met het vliegtuig. De boot is het leukste. Je vaart ongeveer een uur over de rivier omringd door tropisch regenwoud, schitterend. 





Toen de gids een verhaal vertelde, zag onze schipper iets bewegen op het water. Een slang dus : de green vine snake, felgroen maar niet giftig.
Bij aankomst in de Manatus Lodge een drankje gekregen en naar de kamer gegaan. En wat voor een …. Mady en ik moeten via WhatsApp met mekaar communiceren, zo groot is ze. Airco, TV, wifi, binnen en buitendouche. Er woont zelfs een hagedis in de pompbak.




Een woordje over Tortuguero :

Nationaal park Tortuguero is een van de populairste parken van Costa Rica. Het ligt in de provincie Limón aan de noordoostelijke Atlantische kust ongeveer 80 kilometer ten noorden van de Caribische stad Limon. Het park is opgericht in 1975 en heeft een oppervlakte van 77.032 hectare waarvan 52.000 hectare in de oceaan. Het biedt bescherming aan zeeschildpadden die hier van juli tot oktober hun eieren komen leggen.

Het dorp Tortuguero bestaat pas sinds 1930 toen een Colombiaanse familie zich in het gebied vestigde. Rond 1940 werd in Tortuguero begonnen met de exploitatie van het regenwoud. Om het transporteren van het hout te vergemakkelijken werden er kanalen gegraven. Vandaag de dag is er in de omgeving nog weinig oerbos over. Het grootste deel van de vegetatie bestaat uit secundair bos. In 1975 is het nationaal park ontstaan om het gebied te beschermen. Als gevolg hiervan komt een groeiend aantal zeeschilpadden op het langgerekte strand van Tortuguero nestelen. De belangrijkste bron van inkomsten voor de bewoners van Tortuguero is het toerisme. Temperatuur is hier constant rond de 32 graden en een relatieve luchtvochtigheid van 90%, zweten dus.

Het Manatus hotel is klein van opzet - kan maar 24 personen herbergen - maar o zo prachig.  Het is ook het enige hotel in deze regio met airco.  De staf is behulpzaam en vriendelijk en het eten is a la carte, echt lekker.  De grote bungalows liggen verspreid over het gebied.  

Om 15u00 gingen we per boot naar Tortuguero Village. Van daaruit even naar het strand. Veel wind, dus woelige zee. Ik ging even de temperatuur van het water voelen en kreeg direct een golf over mijn voeten. Sandalen kleddernat. En het hield niet op. De lucht zag bijna zwart en het duurde niet lang voor we een onweersbui over ons heen kregen. Toch de weergoden getrotseerd en een wandeling door het dorp gemaakt. Leuk plekje.







De geplande avondsafari werd uitgesteld tot morgen door de regen. Rond de zessen een cocktail aan het water en daarna diner. En lekker dat het was. TM was “in heaven”.

Nu rustig aant genieten van een Centernario en straks onder de wol. Morgen 2 tochtjes op de kanalen op zoek naar wildlife.


Salut.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vrijdag 6 juli : Bewolkt. Pffft. Na weer een overdadig ontbijt vertrokken voor een rondrit door het NP. We gingen van Potes over d...